۱۳۸۶ اسفند ۶, دوشنبه

فرزانگان اینترنتی

چند سال پیش در یکی از روزنامه های ورزشی مطلبی خواندم که به من درس بزرگی داد . در این مقاله یکی از مفسران فوتبال  به مقاله ای  اشاره کرده بود  که در روزنامه رقیب بر علیه او نوشته شده و او را  «جوانی که باید شاگردی کند تا به جایی برسد » خطاب کرده بود . نویسنده در این مقاله به این موضوع پرداخته بود که «من نمیخواهم نقش تجربه  بزرگان هم حرفه ام را کم رنگ  کرده باشم و بدون شک تجربه  ؛ توشه ای  است گرانبها که آسان به دست نمیآید. ولی در عین حال  نمیتوان  تمام توانایی های یک فرد را به دلیل کم سن و سال تر بودن  نادیده گرفت . مثلا آقای X به اعتبار این که  سالها است در یک روزنامه معتبر ورزشی تفسیر ورزشی  مینویسد را  به اعتبار نعداد سالهایی که کار کرده است نمیتوان در تمام موارد از یک جوان که تازه  کار خود را شروع کرده بهتر و مقبول تر دانست » .


یکی از آگهی های تلویزیون استرالیا با این جمله آغاز میشود « آیا میدانید امروزه  میزان اطلاعاتی که  فرزند شما  تا سن 8 سالگی دریافت میکند  از کل اطلاعاتی که پدر بزرگ و مادر بزرگ او در طی عمر خود با آن مواجه بوده اند بیشتر است» !! 

 

متاسفانه و یا خوشبختانه سرعت انتقال اطلاعات در عصر حاضر به شکل انفجار گونه ای رشد کرده است و حتی  کسانی که در تلاشند تا اطلاعات خود را در زمینه های حرفه ای و علمی  به روز(Up to date) نگه دارند با مشکلات عمده ای مواجه هستند . در این میان کم کم   رابطه مستقیم مرسوم بین «موی سپید»  و فاضل و فرزانه بودن رنگ میبازد  .


امروزه جامعه با نسل جدیدی از فرهیختگان میان سال و جوانی رو برو میشود که به برکت پشتوانه اطلاعاتی غنی ؛ در تجزیه و تحلیل مسايل روز از بزرگان جامعه پیشی گرفته اند . اگر دو دهه قبل  یک پژوهش گر جوان علاقه مند به فلسفه باید هفته ها در یک کتابخانه برای پیدا کردن یک مطلب لابلای کتابهای کهنه و نو به جستجو میپرداخت ؛ امروزه  فرزندان  او برای فعالیتی مشبه با صرف چند دقیقه نتیجه ای بهتر از او را رقم خواهند زد  .  البته این مطلب مجوزی  بر  تنزل احترام عموم مردم بر فرزانگان جامعه صادر نمیکند . بلکه نکته ای که نویسنده حرف اول در این شماره سعی دارد به  آن اشاره کند آن است که در عصر اطلاعات و ارتباطات باید به جوانها اعتماد کرد . جوانهای امروزی  به لطف سهولت دسترسی به منابع دانش ؛ دریایی از اطلاعاتی را در کوله پشتی های خود حمل میکنند . و سرمایه گذاری معنوی و مادی برای آنها میتواند بهترین نتیجه را برای آیندگان به همراه راشته باشد . 


متاسفانه در جامعه ما دیده میشود که گاه بزرگان به جوانان به دیده حقارت مینگرند و  به اعتبار موی سپید خود تحمل نظرات آنها را بر نمیتابند . باید اعتراف کرد که دوره های طولانی  استاد و شاگردی گذشته جای خود را به به دوره های کوتاه «شاگرد و اینترنت» فعلی سپرده است   . 


خوانندگان حرف اول  توجه داشته باشند که هدف از به  روی کاغذ آوردن این چند سطر    باز کردن بحث  مدرنیته و سنت و قرار دادن آنها در دو کفه ترازو نیست . بلکه فقط و فقط اشاره به این نکته است که  فاکتورهای لازم جهت  سنجش میزان معرفت ؛ و دانش افراد در زمان حال با آنچه در  چند دهه گذشته وجود داشته دچار تغییرات اساسی گشته است  . 

۱ نظر:

ناشناس گفت...

وحيد جان

به مطلب خوبي اشاره كردي و اميدوارم يا گوش شنوا و يا چشم بينايي براي درك اين مطلب پيدا بشه