جایی كه ما زندگی می كنیم ، خیلی افغانی زندگی می كنه.. این آقا ابراهیم همسایه روبرویی ما یك روز به من می گفت كه حدود یكصد و بیست خانواده افغانی تو این محله هستند ، كه خب خیلی زیاده.
امروز دخترم رفته بود تو بالكن و به من گفت كه بابایی من برم با این بچه ها بازی كنم.. از بالای بالكن نگاه كردم دو تا از بچه ها رو شناختم، فریبا و لیلا دخترای آقا ابراهیم بودند. به ملیكا گفتم باشه برو ولی اصرار كرد كه منم باهاش برم. منم قبول كردم و لباس پوشیدم.
رفتیم پایین دیدم بچه ها دارند دنبال بازی می كنن.. ملیكا اولش خیلی خجالت می كشید.. ده دقیقه طول كشید كه با بچه ها قاطی شد.. بچه های دیگه واسه ملیكا رفتند گل چیدند و بهش دادند و منم از دور مراقبش بودم.
كم كم بچه ها اومدن دورو برم منم داشتم باهاشون حرف میزدم. یكهو دیدم یك آقایی اومد سمت ما كه من فهمیدم پدر چند تا از بچه هاست كه دلواپسه كه این غریبه كیه كه داره با بچه ها حرف میزنه.
چند قدمی كه نزدیك شد، من به فارسی سلام كردم و اونم جواب داد و طولی نكشید كه غرق صحبت شدیم. از ایران اومده بود استرالیا... البته بیشتر افغانی ها از ایران اومدن استرالیا .... و خیلی نسبت به ایران متعصبانه حرف میزد و از حرفاش فهمیدم كه خیلی بیشتر از ما ایرانی وار زندگی می كنه.
جالب اینه كه همه این افاغنه ای كه من تا حالا باهاشون حرف زدم ، خیلی ایران رو دوست دارن و خیلی آدمهای خوبی هستن و خیلی متحد هستن.
افغانی های تو استرالیا هوای هم رو خیلی دارن و خیلی با هم مهربون هستند... شاید یكی از دلایلش این باشه كه همه اونا با واژه درد و سختی آشنا هستند و همشون این وجه مشتركشون هست... ما ایرانیا چی ؟ اصل همدیگر رو قبول نداریم و اگه بفهمیم همسایه شش تا ساختمون اونورتر ایرانی هست كلاً از اون منطقه در میریم.
اما دم این افغانیا گرم... واقعاً آدمهای سخت كوش و با معرفتی هستن... بیشترشون خرج چند خانوار تو افغانستان رو هم میدن و خیلی خیلی خیلی خیلی هوای هم رو دارم و اتحاد دارن.
.
واقعاً همدلی از هم زبانی خوشتر است.... و من لذت می برم كه عوض دوست استرالیایی جمع كردن، با یكسری از فارسی زبانان افغانی تا حالا دوست شدم... چون كلی نقاط مشترك فرهنگی دیگه این وسط سوای مذهب و زبان وجود داره.
باور كنید اگه یك روز به عنوان مثال، من مجبور بودم كه یك ملیت دیگه ای رو به جز ایرانی انتخاب كنم، من افغانی بودن رو به جای انگلیسی و یا آمریكایی بودن انتخاب می كردم..چون این كشور فرهنگ و ریشه در تاریخ داره.
ب ع سیدنی
امروز دخترم رفته بود تو بالكن و به من گفت كه بابایی من برم با این بچه ها بازی كنم.. از بالای بالكن نگاه كردم دو تا از بچه ها رو شناختم، فریبا و لیلا دخترای آقا ابراهیم بودند. به ملیكا گفتم باشه برو ولی اصرار كرد كه منم باهاش برم. منم قبول كردم و لباس پوشیدم.
رفتیم پایین دیدم بچه ها دارند دنبال بازی می كنن.. ملیكا اولش خیلی خجالت می كشید.. ده دقیقه طول كشید كه با بچه ها قاطی شد.. بچه های دیگه واسه ملیكا رفتند گل چیدند و بهش دادند و منم از دور مراقبش بودم.
كم كم بچه ها اومدن دورو برم منم داشتم باهاشون حرف میزدم. یكهو دیدم یك آقایی اومد سمت ما كه من فهمیدم پدر چند تا از بچه هاست كه دلواپسه كه این غریبه كیه كه داره با بچه ها حرف میزنه.
چند قدمی كه نزدیك شد، من به فارسی سلام كردم و اونم جواب داد و طولی نكشید كه غرق صحبت شدیم. از ایران اومده بود استرالیا... البته بیشتر افغانی ها از ایران اومدن استرالیا .... و خیلی نسبت به ایران متعصبانه حرف میزد و از حرفاش فهمیدم كه خیلی بیشتر از ما ایرانی وار زندگی می كنه.
جالب اینه كه همه این افاغنه ای كه من تا حالا باهاشون حرف زدم ، خیلی ایران رو دوست دارن و خیلی آدمهای خوبی هستن و خیلی متحد هستن.
افغانی های تو استرالیا هوای هم رو خیلی دارن و خیلی با هم مهربون هستند... شاید یكی از دلایلش این باشه كه همه اونا با واژه درد و سختی آشنا هستند و همشون این وجه مشتركشون هست... ما ایرانیا چی ؟ اصل همدیگر رو قبول نداریم و اگه بفهمیم همسایه شش تا ساختمون اونورتر ایرانی هست كلاً از اون منطقه در میریم.
اما دم این افغانیا گرم... واقعاً آدمهای سخت كوش و با معرفتی هستن... بیشترشون خرج چند خانوار تو افغانستان رو هم میدن و خیلی خیلی خیلی خیلی هوای هم رو دارم و اتحاد دارن.
.
واقعاً همدلی از هم زبانی خوشتر است.... و من لذت می برم كه عوض دوست استرالیایی جمع كردن، با یكسری از فارسی زبانان افغانی تا حالا دوست شدم... چون كلی نقاط مشترك فرهنگی دیگه این وسط سوای مذهب و زبان وجود داره.
باور كنید اگه یك روز به عنوان مثال، من مجبور بودم كه یك ملیت دیگه ای رو به جز ایرانی انتخاب كنم، من افغانی بودن رو به جای انگلیسی و یا آمریكایی بودن انتخاب می كردم..چون این كشور فرهنگ و ریشه در تاریخ داره.
ب ع سیدنی
پست‌ها
